Frans Timmermans’ wachtgeld is hét gesprek aan de bar: hij stapt op na een tegenvallende verkiezingsuitslag, maar financieel valt hij zacht. Dit roept vragen op over hoe royaal het systeem is, wat jij via je belasting bijdraagt en waarom het voor politici anders werkt dan voor jou.
In deze blog krijg je de bedragen, de spelregels, de kritiek en wat dit betekent voor GroenLinks-PvdA op een rij, zodat je precies snapt hoe dit spel wordt gespeeld.
Wat is wachtgeld en waarom nu relevant?
Wachtgeld voor politici is een regeling die inkomen opvangt na vertrek uit een publieke functie, met als idee: een brug naar een nieuwe baan. In de praktijk voelt het vaak als een luxe airbag die veel ruimer is dan wat gewone werknemers krijgen.
Dit schuurt nu extra, omdat Timmermans emotioneel de handdoek in de ring gooide na een magere uitslag, maar financieel geen slapeloze nachten hoeft te hebben. Het moment is pikant: inflatie, dure energie, krappe huizenmarkt—en aan de andere kant een ex-partijleider met een comfortabel vangnet.
Het onderwerp raakt meer dan één man. Het raakt vertrouwen, hoe overheidsgeld wordt besteed en wat ‘voorbeeldgedrag’ zou moeten zijn in tijden dat iedereen moet inleveren.
Wat krijgt Timmermans aan wachtgeld?
Volgens de regels ontvangt een oud-politicus in het eerste jaar tachtig procent van het laatstverdiende salaris. Reken je door, dan komt dat voor Timmermans neer op ongeveer 8.100 euro per maand in die eerste twaalf maanden.
Daarna zakt het bedrag naar zeventig procent. Dat is rond de 7.100 euro per maand, en dat loopt in zijn geval dertien maanden door.
Totaalplaatje? Ongeveer 182.000 euro in 25 maanden. Zonder zware sollicitatieplicht, zonder ploegendienst, en zonder targets.
Teleurstellende verkiezingsavond in context
De verkiezingsavond van 28 oktober was dubbel. Waar anderen juichten, moest GroenLinks-PvdA inbinden. Het plan om met de fusie de grootste te worden, is niet gelukt.
Binnen uren na de exitpolls trok Timmermans de stekker uit zijn leiderschap. Realistisch gezien kwam dat niet uit de lucht vallen: de peilingen waren al maanden vlak en de kentering bleef uit.
Tegelijkertijd is de nasleep groter dan één man. De partij staat open en bloot: koers, geloofwaardigheid en leiderschap liggen onder het vergrootglas.
De regeling vergeleken met de ww
Waar jij in de WW belandt met beperktere duur en strengere verplichtingen, is de wachtgeldregeling milder. Dat steekt, zeker als je zelf ooit door reorganisatie of faillissement werd geraakt.
De gedachte achter wachtgeld is de continuïteit van bestuur en onafhankelijkheid. In de praktijk is het verschil met de gewone werknemer zo groot dat het publieke debat telkens opnieuw oplaait.
Is dat terecht? Veel Nederlanders vinden van wel, zeker als koopkracht en woonlasten klem zitten.
Niet de eerste keer dat hij wachtgeld ontvangt
Dit is niet Timmermans’ eerste rit in de vangnet-achtbaan. Na zijn vertrek als eurocommissaris in 2019 had hij al recht op een Europese wachtgeldregeling.
Die Brusselse regeling is royaler dan de Nederlandse. Eurocommissarissen kunnen tot drie jaar na vertrek betaald worden.
Gevolg: over de jaren heeft hij al een stevige buffer aan vergoedingen opgebouwd, los van reguliere salarissen.
Waarom dit schuurt bij kiezers
Timmermans positioneerde zich vaak als de man van gelijke kansen en eerlijke inkomens. Dat botst met een leven dat niet bepaald op droog brood lijkt.
Hij reist(e) veel, woont ruim en verdiende fors in Europa. Niks mis mee op zichzelf, maar het wringt als tegelijkertijd ‘de gewone Nederlander’ moet inleveren.
Dat imago-conflict is koren op de molen van critici. En ja, beeldvorming is politiek kapitaal.
Wat betekent dit voor groenlinks-pvda
De partij moet op zoek naar een nieuw gezicht én een koers die landt bij een bredere groep kiezers. Namen vallen meteen—Jesse Klaver, Attje Kuiken—maar geloofwaardigheid is het echte gevecht.
Kiezers haakten af omdat thema’s als koopkracht en migratie onvoldoende centraal zouden staan. Klimaat en identiteit blijven belangrijk, maar de kiezer wil vooral voelen dat het aan de keukentafel helpt.
In zo’n vacuüm is elk woord, elk plan en elk nieuw gezicht belangrijk voor de komende jaren.
Een dure aftocht voor de belastingbetaler
Pakweg 182.000 euro aan wachtgeld in 25 maanden. Dat is geen fooitje. Zeker niet als je zelf rekent met kinderopvang, hypotheek en boodschappen die elke maand duurder worden.
Die prijskaartjes bouwen aan cynisme. Politiek is vertrouwen, en vertrouwen is duur.
De vraag is simpel: welk niveau van zekerheid hoort bij publieke functies, en waar trek je de grens?
Hoe de wachtgeld-discussie slimmer kan
We gooien vaak alles op één hoop: ‘alle politici’ versus ‘alle burgers’. Terwijl gerichte keuzes beter werken. Korter, strakker, met duidelijke plichten? Of juist behouden, maar dan transparanter en gekoppeld aan actief herintreden.
Er is ook een middenweg: behoud de airbag, haal de luxe eruit. Bijvoorbeeld door inkomsten uit nevenwerk direct te verrekenen en een duidelijke sollicitatieplicht op niveau te eisen.
Wat je er als lezer aan hebt
Je snapt nu het systeem, de bedragen en het waarom. Maar belangrijker: je herkent framing, timing en de impact op vertrouwen.
Dat helpt je scherper te kijken naar elke politicus die ‘voor jouw portemonnee’ zegt te staan. Volg de daden én de regelingen.
Kleine tip voor je eigen carrière: zorg dat jouw buffer geen politieke gunst is, maar jouw eigen plan B.
Drie lessen voor je eigen geld en carrière
1. Bouw je eigen wachtgeld: twaalf keer je maandlasten als doel, stap voor stap. Automatisch sparen. Geen heldenwerk, wel vrijheid.
2. Onderhandel als een pro: vertrekregelingen zijn niet alleen voor politici. Bonussen, transitievergoeding, outplacement—zet het op tafel als voorwaarden veranderen.
3. Houd je imago zuiver: wat je zegt over geld moet kloppen met wat je doet. Ook op werk. Walk the talk scoort bij bazen én klanten.
Quote om te onthouden
”Zekerheid is geen recht, het is een strategie.” Zet ’m in je notities. Iedere salarisverhoging, elke bijverdienste en elk spaardoel valt hieronder.
Wat nu voor Timmermans?
Financieel komt hij niets tekort. Hij kan reflecteren, schrijven, spreken, lobbyen—alle opties liggen open.
Politiek blijft hij een naam die deuren opent. Maar elk volgend podium komt met die ene vraag: hoe rijmt hij de man van gelijkheid met het comfort van wachtgeld?
En jij? Jij mag blijven rekenen, vragen stellen en stemmen.
FAQ
Wat is wachtgeld en hoe werkt het voor Frans Timmermans?
Wachtgeld is een regeling voor ex-politici die tijdelijk inkomen biedt na vertrek, bedoeld als brug naar nieuw werk. Timmermans krijgt naar verwachting circa 8.100 euro per maand in het eerste jaar en ongeveer 7.100 euro per maand in de dertien maanden daarna.
Hoeveel wachtgeld kan Frans Timmermans totaal ontvangen?
Op basis van de huidige regels en schattingen komt het totaal in 25 maanden uit op rond de 182.000 euro. Dat bedrag bestaat uit een jaar tachtig procent van zijn laatstverdiende salaris en vervolgens dertien maanden zeventig procent.
Waarom is de wachtgeldregeling omstreden?
Omdat de voorwaarden milder zijn dan de WW voor gewone werknemers, met hogere uitkeringen en minder verplichtingen. In tijden van hoge kosten voor burgers voelt dat als een ongelijk speelveld.
Heeft Frans Timmermans eerder wachtgeld gekregen?
Ja, na zijn vertrek als eurocommissaris in 2019 had hij recht op de Europese wachtgeldregeling. Die is royaler dan de Nederlandse en kan tot drie jaar doorlopen.
Wat betekent zijn vertrek voor GroenLinks-PvdA?
De partij moet op zoek naar nieuw leiderschap en een koers die beter aansluit bij zorgen over koopkracht en migratie. Namen als Jesse Klaver en Attje Kuiken circuleren, maar het draait vooral om geloofwaardigheid en richting.
