In het verhitte debat over asielzoekers, veiligheid en femicide in Nederland viel één zin op: ”Als je femicide en seksisme wilt oplossen met racisme, ben je onderdeel van het probleem.”
Deze blog prikt door de ruis heen en laat zien waarom deze uitspraak hout snijdt, wat jij eraan hebt en hoe we slimmer met dit thema omgaan zonder in de wij-tegen-zij-val te trappen. We zoomen in op feiten, gedrag en oplossingen die werken, met een scherpe blik en nul ruimte voor onzin.
Wat er echt speelt rond asielzoekers en veiligheid
De emoties lopen hoog op sinds het incident in Abcoude, en dat is logisch: het raakt aan veiligheid, vertrouwen en bescherming. Alleen, zodra afkomst het middelpunt wordt, verdwijnt de kern – geweld tegen vrouwen – naar de achtergrond. Dat is niet alleen oneerlijk, het is ook inefficiënt.
Femicide en seksueel geweld komen overal voor, ongeacht paspoort of postcode. Jaarlijks zien we tientallen gevallen in de relationele sfeer. Het echte patroon? Macht, controle, jaloezie, onveiligheid thuis en te late signalering.
Als je de spotlights alleen op één groep zet, verlies je zicht op het bredere plaatje. Dan pak je symptomen aan, niet de oorzaak. En laat dat nou net zijn wat we willen: veiligheid voor iedereen.
Waarom het gesprek vaak ontspoort
Social media jaagt de polarisatie aan: snelle meningen, weinig nuance, veel likes. Je kent het wel. De roep om harde taal voelt stoer, maar levert zelden harde resultaten op. Ondertussen blijven slachtoffers onbeschermd.
Mensen verwarren soms cultuur met geweld, terwijl de kern universeel is: machtsmisbruik en seksisme. Dat is geen importproduct, dat zit ook gewoon in de Nederlandse achtertuin. Pijnlijk, maar waar.
De vrouw die zich uitsprak, raakte precies die zenuw. Niet om afkomst onder tafel te schuiven, maar om de prioriteit weer te leggen waar die hoort: bescherming, preventie, handhaving.
Wat je als man wél kunt doen
Dit onderwerp voelt zwaar, maar er zit ook iets praktisch in. Je kunt zelf invloed hebben, al is het maar in je vriendenkring, relatie of werk. Kleine keuzes, groot effect. Dat klinkt misschien zacht, maar dat is het niet. Het is volwassen gedrag.
Veiligheid begint niet pas bij de politie. Het begint bij cultuur. Wat jij normaal vindt, wordt norm. En wat norm is, bepaalt gedrag. Zo simpel werkt het.
Tien concrete acties voor mannen die verschil willen maken
1. Neem signalen altijd serieus: Hoor je een vriendin, collega of buurvrouw over stalken, bedreigingen of controle? Niet bagatelliseren. Vraag door, bied aan om mee te gaan naar hulp of aangifte en check later nog eens in.
2. Ken je eigen grens en bewaak die: Word je boos in discussies? Stop voor je over de schreef gaat. Weglopen is geen zwakte, het is beheersing. Kracht is controle, niet volume.
3. Leer de rode vlaggen: Overmatige jaloezie, telefoons checken, contact met vrienden beperken, dreigen met zichzelf iets aan doen: allemaal controlemechanismen. Zie je dit bij vrienden? Kaart het aan.
4. Spreek je vrienden aan: Hoor je seksistische grappen of victim blaming? Reageer droog en duidelijk: ”Niet grappig, man.” Eén zin is vaak genoeg om de toon te zetten zonder ruzie.
5. Steun slachtoffers praktisch: Beloof niet vage steun. Bied concrete hulp: meegaan naar een melding, helpen bij het regelen van een slot, of oppassen als iemand ergens bang voor is. Geen woorden maar daden.
6. Zet je invloed op werk in: Zorg dat je team een helder protocol kent tegen intimidatie. Maak loketten zichtbaar en regel een buddy-systeem. Veiligheid voelt pas veilig als het zichtbaar is.
7. Train je conflictvaardigheden: Volg een korte training in de-escalatie. Handig voor thuis, werk en de sportkantine. Je leert grenzen stellen zonder het te laten escaleren.
8. Kies je informatiebronnen slim: Baseer je mening op data, niet op losse screenshots. Filter ruis weg. Vraag jezelf: wat lost dit op? Zo blijf je scherp en fair.
9. Zie immigratie en veiligheid als aparte dossiers: Integratie vraagt beleid. Veiligheid vraagt handhaving en preventie. Gooi je het op één hoop, dan maak je het debat dommer en de oplossing trager.
10. Wees een rolmodel in het klein: Hoe praat jij over vrouwen? Hoe reageer je op nee? Wat lach je weg? Het lijkt klein, maar dit is de cultuur waar je dochters, zoons en vrienden in opgroeien.
Wat zegt de data over femicide en seksisme
In Nederland gaat het bij femicide vaak om partners of ex-partners. De dynamiek is meestal vooraf zichtbaar: controle, isolatie en dreiging. Dat zijn geen exotische fenomenen; dat is huis-tuin-en-keuken-realiteit.
Ook op straat en online zien we structureel seksisme. Van catcalling tot doxxing. Geen complot, wel een patroon. En patronen verander je met normen, handhaving en vroeg ingrijpen.
Het koppelen van deze problematiek aan één herkomst vertekent het beeld. En wie het beeld niet zuiver heeft, mist de oplossing. Simpel rekenwerk.
Asielzoekers en het reflexdebat
Elke keer als er een incident is met iemand uit een opvanglocatie, schiet de discussie naar draagvlak, opvang en grenzen. Begrijpelijk, maar onvolledig. Veiligheid is geen demografische hobby.
Je kunt streng zijn op gedrag en tegelijk rechtvaardig blijven over afkomst. Dat is geen slap midden, dat is volwassen beleid. Handhaven op daden, niet op achtergrond.
De uitspraak die binnenkwam
”Als je femicide en seksisme wilt oplossen met racisme, ben je onderdeel van het probleem.” Kort, scherp en terecht. Het pakt het mechanisme van afleiding aan: schuld schuiven in plaats van problemen oplossen.
Deze zin nodigt uit tot betere vragen. Welke interventies werken? Wie grijpt wanneer in? Hoe maak je melden makkelijker en sneller? Hier zit winst.
Wat werkt in beleid en praktijk
Klinkt saai, werkt uitstekend: risicotaxatie bij politie en hulpverlening, snellere huisverboden, betere datadeling, voorspelbare straffen. Geen heroïsche speeches, wel resultaat.
Daarnaast: investeer in weerbaarheid, in buurtnetwerken en in training voor professionals en werkgevers. Preventie is geen zachte optie; het is de goedkoopste, hardste winst.
Quote die je mag stelen
”Sterk zijn is grenzen bewaken, niet overschrijden.” Zet ’m op je koelkast, in je sportschema of in de groepsapp. Werkt als kompas.
Hoe jij online verschil maakt zonder ruzie
We weten hoe timelines werken: koppen, emotie, knallen. Reageer niet overal op. Kies je momenten. Stel vragen in plaats van oorlog te verklaren.
Handige insteek: ”Wat lost dit op?” of ”Heb je een bron?” Zo houd je de temperatuur laag en het gesprek nuttig. Kalmte is een krachttoer.
Voor de mannen met impactdrang
Wil je meer doen? Sluit je aan bij lokale initiatieven rond veiligheid in de wijk, meld je als buddy, of steun trainingen op scholen en sportclubs. Kleine tijdsinvestering, groot rendement.
Op werk kun je met HR een korte sessie regelen over grensoverschrijdend gedrag. Maak het concreet met voorbeelden, protocollen en afspraken. Daarna gewoon doen.
Wat je morgen al kan veranderen
– Check bij je vrienden: wie kent de signalen en het protocol? Wie durft aan te spreken?
– Regel op je werk een duidelijke contactpersoon voor meldingen en maak die zichtbaar.
– Spreek jezelf uit in je eigen kring. Eén zin, duidelijk en respectvol, is genoeg om de norm te zetten.
Bekijk de beelden hier:
FAQ
Wat betekent de uitspraak dat racisme geen oplossing is voor femicide?
Het betekent dat je geweld tegen vrouwen niet oplost door de focus te leggen op afkomst; je pakt de echte oorzaken aan met preventie, handhaving en cultuurverandering, niet met stigmatisering.
Waarom is het koppelen van geweld aan asielzoekers schadelijk?
Het vertekent het beeld, leidt af van patronen die overal voorkomen en vertraagt oplossingen die werken, zoals risicotaxatie, snellere interventies en betere signalering.
Wat kan ik als man direct doen om bij te dragen aan veiligheid?
Neem signalen serieus, spreek vrienden aan op grensoverschrijdende grappen, ken rode vlaggen in relaties en bied concrete hulp zoals meegaan naar een melding of afspraak.
Hoe houd ik online discussies over asiel en veiligheid constructief?
Stel vragen als ”Wat lost dit op?” en ”Heb je een bron?”, vermijd snelle oordelen en kies je momenten; zo verlaag je de temperatuur en houd je focus op feiten.
Welke aanpak werkt volgens deze blog het beste tegen femicide?
Een combinatie van preventie en harde uitvoering: risicotaxatie, snellere huisverboden, voorspelbare straffen, zichtbare meldpunten op werk en een cultuur waarin grenzen normaal zijn.
Bron: Trendyvandaag.nl
